https://www.deepl.com/ <<< PER TRADUZIONI ACCURATE CON UN CLICK
Η ανάγκη για μια Νέα Ελιά, μια πλατιά λαϊκή δημοκρατική συμμαχία της φιλελεύθερης κεντροαριστεράς για την αντιμετώπιση των ιδεολογικών άκρων, των λαϊκισμών, της δημαγωγίας, της αντιπολιτικής
Του Ευάγγελου Αλεξανδρή Ανδρούτσου
Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση ραγδαίων αλλαγών, η οποία εκδηλώνεται κοινωνικά και ιδεολογικά μέσα από φοβικά σύνδρομα, όπως η συνωμοσιολογία, η διαμαρτυρία, η αντιπολιτική γενικότερα, επιφέρουν την άνοδο των ακραίων ιδεολογιών, των λαϊκισμών και της αποχής του πολίτη από τις δημοκρατικές διαδικασίες, με εχθρική και εκδικητική στάση προς τους πολιτειακούς θεσμούς. Σε έναν κόσμο όπου η οικονομική αβεβαιότητα, η ψηφιακή παραπληροφόρηση, η υπερπληροφορία της μαζικής άκριτης διασκέδασης και η αποξένωση από τα παραδοσιακά πολιτικά συστήματα, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, η ανάγκη για μια νέα πολιτική συμμαχία γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.
Η ιταλική Ελιά, από το 1995 έτος ίδρυσής της ως ειρηνικό και πρόσπερο υλικό, πνευματικό σύμβολο της μεσογειακής ελληνοτραφούς κεντροαριστεράς, έχει ιστορικά αποτελέσει μια πλατφόρμα συνεργασίας μεταξύ δημοκρατικών, φιλελεύθερων, χριστιανοδημοκρατικών, οικολογικών, σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών δυνάμεων. Το γραφείο μου στην πόλη L’Aquila έγινε η πρώτη έδρα του νέου πολιτικού σχήματος ήδη από τον Ιανουάριο του 1995, πριν ακόμα ονομαστεί στη συνέχεια to 1996 “Ελιά” ως “ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΟΜΑΝΟ ΠΡΟΝΤΙ” και μετονομάσαμε σε “ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΑ” του οποίου διετέλεσα ιδρυτικό στέλεχος σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο με πλούσια δραστηριότητα και δυο κυβερνητικές θητείες για τον πρόεδρο της κυβέρνησης Romano Prodi. Λίγο πριν το τέλος της δεύτερης θητείας όμως η “ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ”, μέλος της συμμαχίας υπό τον απελπισμένο για πρωταγωνισμό Μπερτινότι, επέφερε τη διάσπαση με τη μειοψηφία της Συμμαχίας της Ελιάς σε Βουλή και Γερουσία, με αποτέλεσμα την παραίτηση του Prodi και την επερχόμενη μοιραία νίκη της κεντοδεξιάς με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, θερμοκήπιο των Σαλβίνι και Μελόνι.
Αντίθετα η εμπειρία της Ελληνικής Ελιάς, στην οποία επίσης υπήρξα ιδρυτικό μέλος και στέλεχος, οδηγήθηκε γρήγορα στον μαρασμό λόγω της πολυδιάσπασης και της έλλειψης κοινής στρατηγικής, ενιαίου πολιτικού βηματισμού, αποτελεί μια σημαντική διδακτική ιστορία. Η Ιταλική Ελιά κατάφερε να φέρει δύο φορές πρωθυπουργό τον Ρομάνο Πρόντι, αποδεικνύοντας ότι μια ενωμένη κεντροαριστερά μπορεί να είναι αποτελεσματική. Η Ελληνική δεν καρποφόρησε ποτέ!
Σήμερα, η ανάγκη για μια νέα Ελιά και στις δυο χώρες, είναι πιο έντονη από ποτέ. Μια συμμαχία που θα αντιμετωπίσει τους λαϊκισμούς, τις ακραίες ιδεολογίες και την αντιπολιτική, προωθώντας ταυτόχρονα τις αξίες της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προόδου. Θα ήταν μάλιστα αφορμή να εξαχθεί το μοντέλο αυτό σε όλη την Ευρώπη, που μαστίζεται σήμερα από την αρρώστια του αυταρχισμού, των ιδεολογικών παθών, ακαθόριστων μαζικών δυνάμεων που δεν μπορούν να κυβερνήσουν αλλά μόνο να χειραγωγήσουν θεσμούς και λαούς, υπηρετώντας πιστά το πλουτοκρατικό παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό και τεχνοεπιστημονικό καθεστώς.
Η κρίση της σύγχρονης πολιτικής
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, η πανδημία του COVID-19 και οι σύγχρονες γεωπολιτικές ανακατατάξεις με τις αντιπαλότητες μεταξύ αυταρχικών εξουσιών ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι λαϊκιστές και οι αντισυστημικοί πολιτικοί έχουν βρει πρόσφορο έδαφος, εκμεταλλευόμενοι την απογοήτευση και την οργή των μαζών ώστε να οργανώσουν με αλγοριθμικά τεχνάσματα την αντιδημοκρατική προπαγάνδα, προωθώντας τη δική τους πολιτική ατζέντα της κερδοσκοπίας, ιδιωτικοποιώντας κάθε έννοια πολιτικής.
Στην Ελλάδα, η άνοδος πολιτικών μορφών όπως ο Βελόπουλος και η Λατινοπούλου δίπλα από τις ακροδεξιές φιλοναζιστικές τάσεις της εγκληματικής οργάνωσης που απειλεί επιστροφή στις κάλπες, αποτελεί ένα ανησυχητικό φαινόμενο. Οι ρητορικές τους, γεμάτες εθνικισμό, συνωμοσιολογίες και αντιελιτισμό, αποτελούν μια συνέπεια στην αδυναμία του συστήματος να αντιμετωπίσει τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Από το άλλο άκρο οι λαϊκισμοί της μαγκιάς και λαϊκισμού της Πλεύσης Ελευθερίας της Κωσταντοπούλου, τρίτη δύναμη σήμερα στις δημοσκοπήσεις, η αντιδραστική λενινιστική εμμονή του ΚΚΕ στον μονολιθισμό της προλεταριακής επανάστασης με σαμποτάρισμα κάθε δημοκρατικής συνεργασίας, δημιουργεί διασπαστικές δυνάμεις. Αυτές οι αποσπασματικές απαντήσεις είναι ιδεολογικοί υποκειμενισμοί, τυχοδιωκτισμοί χωρίς ιστορικό περιεχόμενο και καταδικασμένοι να γίνουν επικίνδυνοι, ανώφελοι, παθογόνοι παράγοντες για την επικράτηση ενός κεντροδεξιού πόλου εξουσίας άκρως συντηρητικού και καλοδιάθετου στην υπηρεσία των μονοπωλιακών κέντρων εξουσίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού εξαμβλώματος. Διότι η πολυδιάσπαση της κεντροαριστεράς ενισχύει αντικειμενικά το αντίπαλο ιδεολογικό στρατόπεδο του τουρμποκαπιταλισμού, βασίζεται στην εκμετάλλευση του φόβου και της άγνοιας, παρά στην προώθηση λύσεων.
Η ιστορία της Ελιάς – διαφορές και μαθήματα
Η Ιταλική Ελιά, υπό την ηγεσία του Ρομάνο Πρόντι, αποτέλεσε ένα μοντέλο επιτυχίας για την ευρωπαϊκή κεντροαριστερά στο συνολό της. Μέσα από μια ευρεία συμμαχία δημοκρατικών, φιλελεύθερων, χριστιανοδημοκρατικών, οικολογικών, ριζοσπαστικών και σοσιαλιστικών δυνάμεων, κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και να οδηγήσει τη χώρα σε μια περίοδο σταθερότητας και ανάπτυξης.
Αντίθετα, η Ελληνική Ελιά δεν κατάφερε να διατηρήσει την ενότητα της ούτε στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για κοινή προεκλογική συνεργασία, δεν καρποφόρησε ούτε μια χρονιά. Η πολυδιάσπαση των δυνάμεων της ανώριμης ελληνικής κεντροαριστεράς, η έλλειψη μιας κοινής στρατηγικής και η αδυναμία να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της οικονομικής κρίσης, οδήγησαν στον μαρασμό της. Αυτή η διαφορά στις τύχες των δύο Ελιών προσφέρει σημαντικά μαθήματα για το μέλλον.
Η ανάγκη για μια Νέα Ελιά
Σήμερα, η ανάγκη για μια νέα Ελιά είναι πιο έντονη από ποτέ. Μια πολιτική προγραμματική συμμαχία που θα βασίζεται στις ακόλουθες αρχές:
- Ενότητα και συνεργασία πάνω σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα: Η νέα Ελιά πρέπει να ενώνει δημοκρατικές, φιλελεύθερες, οικολογικές, ριζοσπαστικές και σοσιαλιστικές δυνάμεις, αποφεύγοντας τις πολυδιασπάσεις και τις εσωτερικές συγκρούσεις. Έτσι κι αλλιώς ο χώρος αυτός είναι πλειοψηφικός στην Ελλάδα, αλλά μοιράζεται ανάμεσα σε κεντροδεξιά που υπερισχύει λόγω ενότητας και κεντροαριστερά που διασπάται λόγω εσωτερικής αντιπαλότητας, μαξιμαλισμού των υποκειμενικών ανιστόρητων ιδεολογημάτων της.
- Προοδευτική ατζέντα: Η συμμαχία πρέπει να προωθεί μια προγραμματική ατζέντα βασισμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη, την οικονομική ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος. Θέματα που δύσκολα γίνονται σημείο αναφοράς ανώριμων πολιτικών προσωπικών σχηματισμών, που διατηρούν Βαλκάνια χαρακτηριστικά τυχοδιωκτισμού και μιζέριας, έριδας και διχασμού προσωπικότητας.
- Αντιμετώπιση των λαϊκισμών: Η νέα Ελιά πρέπει να αντιμετωπίσει τους λαϊκισμούς με επιχειρήματα και πολιτικές που απαντούν στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Δύσκολο εγχείρημα για όσους την πολιτική την εκλαμβάνουν ως παλκοσένικο για θεατρινισμούς συγκίνησης των λαϊκών μαζών που πρέπει να επαναστατήσει μαρτυρικά σε δρόμους και πλατείες …για να αναστηθεί μετά προλεταριακά!
- Ψηφιακή παιδεία, διάλογος και συμπερίληψη: Σε μια εποχή παραπληροφόρησης και άκριτης υπερπληροφορίας, η νέα Ελιά πρέπει να επενδύσει στην εκπαίδευση και την κριτική σκέψη. Πρέπει να μιλήσει στις νέες γενιές στη δική τους γλώσσα, όχι με παλαιοκομματικά τεχνάσματα και παραγοντισμούς μαυρόασπρου κινηματογράφου με Μαυρογιαλούρους σε περιοδείες!
Στρατηγικές για το μέλλον
Για να πετύχει, η νέα Ελιά πρέπει να βασίζεται σε συγκεκριμένες στρατηγικές:
- Ενίσχυση της δημοκρατίας από την κοινωνία πολιτών: Η προώθηση της διαφάνειας και της συμμετοχικής δημοκρατίας είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Χωρίς αυτοοργάνωση της λαϊκής βάσης με ενεργά τοπικά συμβούλια προσανατολισμένα στην επίλυση προβλημάτων του οικείου βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι αδύνατη η προώθηση του εκδημοκρατισμού της χώρας με παραγωγή έμπειρων στελεχών με το βάπτισμα του πυρός μέσα στη λογοδοσία του δημόσιου διαλόγου στη λαϊκή βάση.
- Οικονομική ανάπτυξη: Η δημιουργία θέσεων εργασίας σε τομείς καινοτομίας και παραγωγής πραγματικής υπεραξίας στον παγκόσμιο καταμερισμό, η μείωση των ανισοτήτων και η υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με εξωστρέφεια πρέπει να είναι στο επίκεντρο όλων των μεταρρυθμίσεων της χώρας για την επόμενη εικοσαετία τουλάχιστον, ώστε να συγκλίνει η χώρα με τα σημερινά χάσματα που προκύπτουν στο ασθενικό οικονομικο-κοινωνικό μοντέλο κρατικού πελατειακού παρασιτισμού που τη χαρακτηρίζει.
- Πολιτισμική αλλαγή: Η προώθηση των αξιών της ανεκτικότητας, του σεβασμού και της κοινωνικής συνοχής είναι καίρια για την αντιμετώπιση του εθνικισμού και του αυταρχισμού. Πρέπει να νικηθεί η νωθρότητα της ιδιώτευσης, ειδικά στην ύπαιθρο χώρα της αδιαφορίας και της απόρριψης της νεωτερικής κινητικότητας ιδεών και ανθρώπων. Πρέπει να σπάσουν οι τοπικισμοί, οι εγκλωβισμοί στη νοοτροπία του κοτζαμπασισμού που μαστίζει σε μεγάλο βαθμό την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, αναπαράγοντας παθογένειας του μεσαιωνικού ελλαδικού κοινοτισμού.
- Ρύθμιση των ΜΜΕ: Η αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης και της ρητορικής μίσους στα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα είναι επιτακτική. Δεν μπορεί να συνεχίζεται η ανοχή σε παραβατικότητα και εγκληματικότητα που εκκολάπτεται καθημερινά από το διαδίκτυο χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός και χωρίς καμιά εισαγγελική αρχή να μην καλεί σε απολογία όσους εξαπατούν καταφανέστατα τη λαϊκή αφέλεια με τεχνάσματα τύπου αλοιφών, επιστολών του Ιησού και θαύματα με ιερές παντόφλες, καρύδια, κάρες και πασούμια αγίων που φέρνουν ψηφαλάκια και ευρουλάκια σε κουτοπόνηρους θρησκευόμενους ελλαδεμπόρους! Η δημοκρατία οφείλει να αμύνεται κατά κάθε απειλής, κερδοσκοπίας, εκμετάλλευσης, παρανομίας.
Η ανάγκη για μια νέα Ελιά δεν είναι μόνο μια πολιτική ανάγκη, αλλά και μια ηθική υποχρέωση, μια απελευθέρωση από παραδοσιακά δεσμά αλλοτρίωσης σε ιδεολογήματα του παρελθόντος. Σε μια εποχή αβεβαιότητας και διαιρέσεων αυτοκρατορικών επιβολών, η κεντροαριστερά πρέπει να αναλάβει τον ρόλο της ως φύλακας της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μόνο μέσα από μια ενωμένη και δυναμική, πλατιά, πλειοψηφική λαϊκή συμμαχία εμπνευσμένη από τους λαϊκούς αγώνες του διαφωτισμού, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις επιτακτικές προκλήσεις του παρόντος και να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους με όραμα την ευρωπαϊκή σύγκλιση και ασφάλεια μιας ισχυρής πολιτικής οντότητας, αντίσωμα στον επεκτατικό αυταρχισμό του χρηματοπιστωτικού μονοπωλιακού τεχνοκρατικού καπιταλισμού.
