Η κατάκτηση των Φράγκων του Μοριά

di Evangelos.Alexandrisin CULTURAon Pubblicato il
Visualizzazioni dell'articolo: 10

Η κατάκτηση των Φράγκων του Μοριά: 100 ιππότες και 400 πεζοί απέναντι σε άπειρες φρουρές αμάχων μισθοφόρων

Το 1204 μ.Χ., η Κωνσταντινούπολη έπεφτε στα χέρια των Σταυροφόρων της Τέταρτης Σταυροφορίας. Ένα χρόνο αργότερα, ξεκινούσε η κατάκτηση του Μοριά, σηματοδοτώντας μια καίρια στροφή προς τη δύση, πριν την οθωμανική κυριαρχία, στην ιστορία της περιοχής.

Στις αρχές του 1205, ο Γουλιέλμος Σαμπλίττης (γνωστός και ως Καμπανέσης) el.wikipedia.org/wiki/Γουλιέλμος_Σαμπλίτης και ο Γοδεφρείδος Βιλεαρδουίνος (Μισίρ Ντζεφρές) el.wikipedia.org/wiki/Γοδεφρείδος_Βιλλεαρδουίνος ηγήθηκαν μιας μικρής αλλά αποφασισμένης δύναμης για την κατάκτηση της Πελοποννήσου. el.wikipedia.org/wiki/Πριγκιπάτο_της_Αχαΐας

Ο στρατός τους, αν και αριθμητικά ασήμαντος σε σχέση με τις τοπικές φρουρές, διέθετε πλεονέκτημα σε εμπειρία και πολεμική δεινότητα.

Μικρός αλλά δυνατός στρατός:
  • 100 ιππότες: Η ελίτ του στρατού, έμπειροι πολεμιστές θωρακισμένοι και έτοιμοι για μάχη σώμα με σώμα.
  • 400-500 στρατιώτες: Ετοιμοπόλεμοι και έμπειροι, πιθανώς βετεράνοι της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.
Απέναντί τους:
  • Φρουρές κάστρων: Αποτελούμενες από άνδρες της περιοχής, ίσως όχι επαγγελματίες στρατιώτες, με ελλιπή εκπαίδευση και εξοπλισμό.
  • Προσωπικοί στρατοί τοπικών αρχόντων: Όπως ο Λέων Σγουρός και ο Λέων Χαμάρετος, με περιορισμένο μέγεθος και ίσως χαμηλό ηθικό λόγω της προηγούμενης ήττας στην Κωνσταντινούπολη.
Μια άνιση μάχη:
Παρά την αριθμητική υπεροχή των τοπικών δυνάμεων, η εμπειρία και η οργάνωση του στρατού των Σαμπλίττη και Βιλεαρδουίνου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Η κατάκτηση του Μορέα προχώρησε ταχύτατα, με σημαντικά κάστρα να πέφτουν το ένα μετά το άλλο.
Να μου επιτρέψετε να σας υπενθυμίσω τους Τσάκωνες. Είναι η μητρική καταγωγή μου. Είναι επίσης η μοναδική ίσως στην Ευρώπη πληθυσμιακή κοινότητα που διατήρησε για τρεις χιλιετίες τουλάχιστον, γλώσσα αυτούσια, από τη μυκηναϊκή τουλάχιστον εποχή, με εμπλουτισμό κυρίως των διαλέκτων Δωριέων του Άργους και της Σπάρτης, ήθη και έθιμα, σκληρή στρατιωτική ιεραρχία και αντιστάθηκε στην επιμειξία με τρόπο παραδειγματικό. Υπήρχαν σαφή γεωγραφικά όρια που δεν μπορούσαν να κατοικήσουν μη Τσάκονες μέχρι και τον περασμένο αιώνα.
Υπάρχει φυλετική, γλωσσική και ιστορική συνέχεια αναγνωρισμένη από όλες τις ακαδημαϊκές κοινότητες του κόσμου και τις πιο έγκυρες επιστημονικές πηγές με ειδικές σπουδές και αφιερώματα στην Τσακωνιά ως η αρχαιότερη πολιτισμική νησίδα της Ευρώπης και σίγουρα ανάμεσα στις αρχαιότερες ζωντανές μαρτυρίες του κόσμου. Αλλά και πάλι συναντάμε εδώ στην Τσακονιά επιμειξίες τους τελευταίους αιώνες με επικράτηση του Σλαβικού ορεσείβιου πολιτισμού της κτηνοτροφίας, τη μισθοφορική παρουσία των Αβρανιτών Αλβανών φουστανελάφων, κλεφτών, αρματολών και οπλιτών σε εφοπλιστές εμπόρους.
Να φανταστείτε πως μέχρι τον εικοστό αιώνα ακόμα στο Λεωνίδιο κατοικούσαν βόρεια του ποταμού Δαφνώνα, αρχαίος Σεληνούς, οι Τσάκωνες και οι άλλοι, διαφόρων προελεύσεων κάτοικοι μη Τσάκωνες, στο νότιο μέρος της ίδιας πόλης. Το ίδιο συνέβη επίσης στα όρια μεταξύ Τσακόνικου Αγίου Ανδρέα και Αρβανίτικου  Κορακοβουνίου χωρισμένα από την κοίτη ενός χειμάρρου. Πέραν των ποταμών συνόρων και κορυφογραφής του Πάρνωνα! Δηλαδή δυο ξεχωριστά κομμάτια πόλης που διαχωρίζονται από έναν χείμαρρο και δεν υπήρχε περίπτωση γάμου ανάμεσα στις δυο ξεχωριστές κοινότητες!!!
Ίσως γι’αυτό Τσακώνομαι με περηφάνια ως απόγονος Αρβανιτών ονομαζόμενοι από τους Βενετούς Andreucci ( =Ανδρούτσοι)! 🙂
Με το συμπάθειο… 😉
Ιστορικές πηγές:
  • "Χρονικό του Μορέα": Παρέχει λεπτομερή περιγραφή της κατάκτησης, συμπεριλαμβανομένων των ονομάτων των ηγετών και των μαχών.
  • "Βίοι των Αγίων": Προσφέρουν πληροφορίες για τοπικές ηγέτιδες μορφές, όπως ο Λέων Σγουρός, και τον ρόλο τους στην αντίσταση.
  • Αρχαιολογικά ευρήματα: Θωράκιση, όπλα και οχυρώσεις ρίχνουν φως στις στρατιωτικές τακτικές και τον εξοπλισμό της εποχής.
Σημασία:
Η κατάκτηση του Μορέα δημιούργησε το Πριγκιπάτο της Αχαΐας, θέτοντας τα θεμέλια για μια νέα φεουδαρχική τάξη στην περιοχή.



Συμπέρασμα:
Η ιστορία της κατάκτησης του Μορέα αποτελεί ένα συναρπαστικό κεφάλαιο γεμάτο με στρατιωτικές προκλήσεις, ηρωικές πράξεις και πολιτικές ίντριγκες. Η μελέτη των ιστορικών πηγών και η ανάλυση των αρχαιολογικών ευρημάτων ρίχνουν φως σε μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία της Πελοποννήσου.

Πηγές:
  • Βασιλικός, Γ. (2009). "Ιστορία της Νεοελληνικής Κοινωνίας." Θεσσαλονίκη: Βάνδιος.
  • **Σφήνας, Κ. (1975)


    
Ο Πρόεδρος ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ – LEGA ITALOELLENICA

Ευάγγελος Αλεξανδρής Ανδρούτσος – Fact Checker
Εκπαιδευτής, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος, εκδότης.
Σύμβουλος οργάνωσης και επικοινωνίας.
     
    


#FiloItaloEllenico, #grecia, #cultura, #attualità, #eventi, #amicizia, #gruppi, #viaggi, #vacanze, #isolegreche, #mare, #ionio, #egeo, #sole, #montagna, #storia, #mitologia, #gastronomia, #cucina, #mediterranea, #offerte, #voli, #hotel, #pacchetti, #immobili, #case, #terreni, #blog, #forum, #alexandris, #ntariou, #manuguerra, #giancola, #cannata, #legaitaloellenica, #Alexandris
     

Loading

Visualizzazioni: 4