https://www.deepl.com/ <<< Traduzioni accurate con un solo click per sempre!
45 χρόνια ΕλληνοΪταλικής αλληλεγγύης, η ζωντανή μαρτυρία μου σε πρώτο πρόσωπο
Από τον σεισμό της πόλης μου L’Aquila έως τις αδελφοποιήσεις των 60 ζευγαριών δήμων, περίπου 300 ζευγαριών σχολείων — Πώς η εθελοντική δράση χτίζει γέφυρες ανάμεσα σε λαούς και ιδέες
Όταν το καλοκαίρι 1980 έφυγα από την Ελλάδα για σπουδές στην Ιταλία, δεν μετέφερα μόνο μια μικρή βαλίτσα, αλλά μια συλλογική μνήμη από τη μητρική Αρκαδία, την πατρική Ιωνία, τη μάνα γη της Αττικής, τον ναυτικό Πειραιά και τη χαοτική Αθήνα, όπου η φιλοξενία και η αλληλεγγύη ήταν τότε τρόπος ζωής, η κοινωνικότητα είχε πολλά στοιχεία κοινοτισμού, χωριάτικης επαφής μεταξύ απλών ανθρώπων. Σήμερα, μετά από 45 χρόνια δράσης στον Τρίτο Τομέα, ως Έλληνας, Ιταλός, κυρίως Ευρωπαίος, μαρτυρώ: η πραγματική αλλαγή γεννιέται από τα κάτω, από ανθρώπους που ενώνουν τις φωνές, τα αιτήματα και τα χέρια τους σε δείγμα φιλίας και αδελφοσύνης, συναισθηματικής νοημοσύνης με έμπρακτη αλληλεγγύη, κάτι που η σημερινή καλπάζουσα παγκοσμιοποίηση των αγοραίων σχέσεων καταργεί προς μια ιδιωτική, εγωιστική, σχεδόν αυτιστική εσωστρέφεια παράλογου υπερκαταναλωτισμού, της επιδεικτικής χλιδής, της υπεροψίας και του αποκλεισμού, την έλλειψη διαλόγου, την απόρριψη των ανθρώπινων φιλικών σχέσεων ουσίας.
1. Η δύναμη της κοινότητας: Από τον σεισμό έως την Αναγέννηση
Ήμουν πάντα ενεργός εθελοντής σε τοπικούς συλλόγους. Το 2009, όταν ο σεισμός κατέστρεψε την L’Aquila, ήταν η στιγμή που η θεωρία του εθελοντισμού έγινε πράξη κορυφαίας σημασίας. Ως ενεργός πολίτης και παράλληλα γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Ιταλίας, βοήθησα την Πολιτική Προστασία στον συντονισμό διεθνούς αλληλεγγύης. Ήταν η Ελλάδα η πρώτη χώρα που ανταποκρίθηκε αμέσως στο κάλεσμά μας, στέλνοντας μια σειρά φορτηγών γεμάτα εξοπλισμό καταυλισμών για τους πληγέντες, σκηνές, ράντζα, μαγειρεία, συγκεντρώσαμε τρόφιμα, φάρμακα, αλλά και διοργανώσαμε πολιτιστικές και κοινωνικές δράσεις για να θεραπεύσουμε τις πληγές. Διοργάνωσα με την Ελληνική Κυβέρνηση, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίνων και τη Νομαρχία L’Aquila και συνόδευσα στην Ελλάδα για το ορθόδοξο Πάσχα 50 σεισμόπλητους νέους της πόλης μου, δωρεάν φιλοξενούμενους, πρωταγωνιστές για 15 μέρες στα ελληνικά ΜΜΕ με τις μαρτυρίες τους.
Ως επίσης, διοργάνωσα πολλά σεμινάρια επιμόρφωσης επί σειρά ετών για άνεργους Έλληνες στην Ιταλία, απόφοιτους για εξειδίκευση σε τομείς όπως γεωργία, τουρισμό, καινοτομία… ή και Ιταλούς φοιτητές και μαθητές να ασκήσουν επαγγελματική πρακτική σε κορυφαίες ελληνικές μονάδες, μέσω ευρωπαϊκών συγχρηματοδοτούμενων δράσεων διεθνούς συνεργασίας.
2. Γεφυρώνοντας αδελφούς πολιτισμούς: Δήμοι, σχολεία, εκπαίδευση
Ως ιδρυτικό μέλος της «Συνδέσμου ΕλληνοΪταλικής Συνεργασίας», από το 1980 ως σήμερα, βοήθησα να δημιουργηθούν:
- 60+ αδελφοποιήσεις δήμων (π.χ. Φλωρεντία-Αθήνα).
- Εκπαιδευτικά προγράμματα για νέους (ιστορία, πολιτισμός, εθελοντισμός).
- Συνεταιρισμοί αγροτών Ιταλίας-Ελλάδας για την προώθηση της βιοκυκλικής βιώσιμης οικονομίας.
Στοιχείο κλειδί: Η πολιτισμική ταυτότητα δεν είναι μουσεία και μυθοπλασία, αλλά ζωντανή ανταλλαγή.
3. Πολιτική ως υπηρεσία: Το ΠΑΣΟΚ και ο Τρίτος Τομέας
Στα χρόνια μου ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ήδη από μαθητής Γυμνασίου στην ΠΑΜΚ, πάντα υπερασπιζόμουν μια ιδέα:
«Η κεντροαριστερά πρέπει να είναι μαγιά στη ζύμη της κοινωνίας — όχι από πάνω, αλλά μέσα στους συνεταιρισμούς, τις δράσεις αλληλεγγύης, τις πολιτιστικές ομάδες». Παράλληλα στην Ιταλία οργανώθηκα σε διάφορες μορφές εθελοντικής προσφοράς στον χώρο της κεντροαριστεράς, κατακτώντας μια πληθώρα εμπειριών, ενώ ταυτόχρονα οι θεωρητικές σπουδές μου στις ανθρωπιστικές επιστήμες στήριζαν την ορθολογική, επιστημονική προσέγγιση των θεμάτων.
- Παράδειγμα: Σε όλη την Ιταλία, κυρίως του νότου της Μεγάλης Ελλάδας, διοργανώσαμε ελληνοϊταλικές εβδομάδες με περιεχόμενα πλούσια από την κοινή μας ιστορία, με συζητήσεις για τον κοινωνικό καπιταλισμό και την ανακυκλοφορική τοπική οικονομία μηδενικών αποστάσεων μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης, που τόσο χρειαζόμαστε για να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος της περιθωριοποίησης των απομακρυσμένων γεωγραφικά και επιβαρυμένων με αυξημένα κοστολόγια μεταφορών των παγκόσμιων αγορών.
4. Προτάσεις για το μέλλον
- «Εθελοντική Ευρωπαϊκή Εβδομάδα»: Ετήσια συντονισμένη διοργάνωση σε όλους τους ελληνοϊταλικούς δήμους.
- «Ταμεία αλληλεγγύης»: Τοπικά αυτοδιαχειριζόμενα ταμεία που να ενισχύουν μικρο-πρωτοβουλίες (π.χ. γυναικείες συνεταιριστικές εταιρείες, θερμοκήπια νεανικών επιχειρήσεων, ενίσχυση πυρήνων εθελοντισμού, κινητικότητα κοινωνίας πολιτών σε ιδέες, καινοτομίες, δράσεις, διεθνείς συνεργασίες και δικτύωση).
- Ψηφιακή πλατφόρμα: Για εθελοντές που θέλουν να δράσουν διεθνώς.
Η Ελλάδα ως ευρωπαϊκό παράδειγμα
«Η Ελλάδα, η Ιθάκη μου, μού έδωσε αυτογνωσία, η Ιταλία δράση, η Ευρώπη οραματισμό. Σήμερα, όταν οι αλγόριθμοι και οι αγορές θέλουν να μας χωρίσουν, να μας εξανδραποδίσουν στο οικονομομικίστικο κυκλώπειο δράμα χρηματοπιστωτικής δυναστείας, η απάντηση είναι μία:
Να χτίζουμε γέφυρες — όχι μόνο μεταξύ χωρών, αλλά πρωτίστως μεταξύ ανθρώπων. Το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι ο στόχος και όχι το μέσον, το χρήμα ως απλό μέτρο της συνδιαλλαγής αγαθών και υπηρεσιών και όχι ο αυτοσκοπός του ανθρώπινου βίου και της λαίλαπας της παγκοσμιοποιημένης αλλοτρίωσης που καταργεί πολιτισμούς και ισοπεδώνει κοινωνίες στο όνομα της κερδοσκοπίας.
Οι επόμενες γενιές αξίζουν μια κοινωνία της αλληλεγγύης, και εμείς, οι «γέροι» του εθελοντισμού, έχουμε την ευθύνη να τους δείξουμε τον δρόμο της Ιθάκης, που μπορεί να μην είναι πλούσια και να μας απωθεί στη μετανάστευση, αλλά σίγουρα η εξερεύνηση του έξω κόσμου δίνει περιεχόμενο και νόημα στην περιήγηση».
Αν θέλεις κι εσύ να γίνεις τσούρμα στο καρυδότσουφλό μας, είναι καιρός για επιβίβαση, σαλπάρουμε!
Ευάγγελος Αλεξανδρής Ανδρούτσος
Πρόεδρος ΕλληνοΪταλικού Συνδέσμου, μέλος επιτροπής εθελοντισμού και τρίτου τομέα, ΠΑΣΟΚ
