Η δύσκολη ισορροπία του έρωτα

Η δύσκολη ισορροπία του έρωτα

Η επιθυμία για την αγάπη και ο φόβος της δέσμευσης

Η αναζήτηση της αγάπης είναι μια διαχρονική ανθρώπινη επιθυμία με ρίζες στη βιολογική ανάγκη αναπαραγωγής και επιβίωσης. Ωστόσο, συχνά συνοδεύεται από έναν περίπλοκο συνδυασμό πόθου και φόβου. Η επιθυμία για να αγαπηθούν και να λατρευθούν είναι έντονη, καθώς προσφέρει μια αίσθηση αναγνώρισης και αποδοχής, μέσα στην αμοιβαία ηδονή της συνεύρεσης, σαρκικής και συνεργατικής, συντροφικής. Παράλληλα, ο φόβος της απόρριψης, της εξάρτησης και της απώλειας ελέγχου δημιουργεί ένα εμπόδιο στην εμβάθυνση των συναισθηματικών δεσμών.
Αυτό το στοιχείο τείνει να γίνεται υπερτροφικό εμπόδιο στην αλληλοκατανόηση, οδηγεί πολύ συχνά στην αναβλητικότητα και παραφθορά της συντροφικότητας, τον εγκλωβισμό του ατόμου στις υποκειμενικές εκτιμήσεις συμφέροντος με λογικές πλάνες τύπου αγοραίων σχέσεων κερδοσκοπίας.
Όποιος τολμά περισσότερο, δείχνει να είναι ο πιο διαθέσιμος να “θυσιαστεί” και ενδεχομένως να “χάσει” ενώ ο βραδυφλεγής “κρατά πισινή” για να δοκιμάσει και να διεγείρει στον μέγιστο βαθμό την εξάρτηση του διεκδικητή. Αρχέγονες καταβολές από τη νύχτα της ανθρώπινης προϊστορίας, σε μητριαρχικές κοινότητες όπου οι άνδρες κυνηγοί ήταν αναλώσιμα αντικείμενα για τις ισχυρές πολυγαμικές και πολυοργασμικές γυναίκες της αναπαραγωγής και διοίκησης του κλαν.

Ο εγωισμός ως φραγμός

Σε πολλές περιπτώσεις, ο εγωισμός παίζει καθοριστικό ρόλο στην αδυναμία δημιουργίας μιας υγιούς και διαρκούς σχέσης. Η εστίαση στον εαυτό και τις προσωπικές ανάγκες, σε συνδυασμό με την επιθυμία για ναρκισσιστική ικανοποίηση, δυσχεραίνει την ανάπτυξη ενός αμοιβαίου συναισθηματικού δεσμού. Η αγάπη, αντί να θεωρείται ως μια διαδικασία αμοιβαίας προσφοράς και λήψης, συχνά αντιμετωπίζεται ως μια ανταλλαγή διαπραγμάτευσης, όπου ο καθένας επιδιώκει να κερδίσει περισσότερα από τον άλλον.

Η αγάπη ως πηγή δυσφορίας

Παρά την ευφορία που συνοδεύει τα αρχικά στάδια μιας ερωτικής σχέσης, εφόσον ικανοποιεί το αίσθημα της ευεξίας και νεανικότητας, απομακρύνει την απειλή του θανάτου, η αγάπη μπορεί να προκαλέσει και μια σειρά από δυσάρεστα συναισθήματα, όπως η ζήλια, η ανασφάλεια και ο φόβος της απώλειας. Αυτά τα συναισθήματα, σε συνδυασμό με την απώλεια της αυτονομίας που συνεπάγεται η δέσμευση, μπορούν να οδηγήσουν σε μια αίσθηση πνιγμού και εξαναγκασμού.

Η ανάγκη για επικοινωνία και συνεργασία

Για να ξεπεραστεί αυτό το αδιέξοδο, είναι απαραίτητη η ανάπτυξη μιας ανοιχτής και ειλικρινούς επικοινωνίας μεταξύ των δύο συντρόφων, με όλον τον απαιτούμενο ποιοτικό χρόνο για την προσέγγιση και σε βάθος γνωριμία. Η ικανότητα να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, τους φόβους και τις επιθυμίες τους με ειλικρίνεια, είναι το πρώτο βήμα προς την οικοδόμηση μιας σχέσης βασισμένης στην εμπιστοσύνη και τον σεβασμό, στοιχεία που καλλιεργούνται σταδιακά για πάντα. Επιπλέον, η συνεργασία και η αμοιβαία υποστήριξη είναι απαραίτητα στοιχεία για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που αναπόφευκτα προκύπτουν σε κάθε σχέση.

Ο ρόλος των προσωπικών εμπειριών και των τραυματικών συμβάντων

Οι προηγούμενες προσωπικές εμπειρίες, ιδιαίτερα τα τραυματικά συμβάντα, εκτός των γονιδιακών συμπτωμάτων, μπορούν να αφήσουν βαθιά σημάδια στη συμπεριφορά μας και να επηρεάσουν σημαντικά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και διαχειριζόμαστε τις ερωτικές σχέσεις.
  • Πρότυπα συμπεριφοράς: Τα παιδικά μας χρόνια και οι σχέσεις με τους γονείς μας διαμορφώνουν τα πρώτα μας πρότυπα για την αγάπη και την προσκόλληση. Αυτά τα πρότυπα μπορούν να επαναληφθούν στις μελλοντικές μας σχέσεις, είτε θετικά είτε αρνητικά.
  • Φόβοι και ανασφάλειες: Τραυματικές εμπειρίες, όπως ένας χωρισμός ή μια απιστία, μπορούν να δημιουργήσουν φόβους και ανασφάλειες που δυσκολεύουν την εμπιστοσύνη στον άλλο και την εμβάθυνση της σχέσης.
  • Μηχανισμοί άμυνας: Ως τρόπος προστασίας από τον πόνο, αναπτύσσουμε διάφορους μηχανισμούς άμυνας, όπως η αποφυγή της συναισθηματικής προσκόλλησης ή η ιδεαλοποίηση του συντρόφου.

Η επιρροή των κοινωνικών και πολιτισμικών παραγόντων

Οι κοινωνικές και πολιτισμικές μας αξίες, οι νόρμες και τα στερεότυπα διαμορφώνουν τις προσδοκίες μας για τις ερωτικές σχέσεις.
  • Ρόλοι φύλου: Οι παραδοσιακοί ρόλοι φύλου, τα παραδοσιακά “κουτάκια” συμπεριφοράς, επηρεάζουν τις επικοινωνιακές στρατηγικές, τις προσδοκίες και τις συμπεριφορές των ανδρών και των γυναικών στις σχέσεις.
  • Κοινωνικές πιέσεις: Η πίεση για γάμο, αποκύμανση και οικογένεια μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις των ανθρώπων σχετικά με τις σχέσεις τους.
  • Πολιτισμικές διαφορές: Οι διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν διαφορετικές αντιλήψεις για την αγάπη, τη σεξουαλικότητα και τη δέσμευση, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει προκλήσεις στις διαπολιτισμικές σχέσεις.

Οι διαφορές μεταξύ ρομαντικής αγάπης και φιλίας

Η ρομαντική αγάπη και η φιλία είναι δύο διαφορετικοί τύποι σχέσεων, με διαφορετικά χαρακτηριστικά και δυναμικές.
  • Συναισθηματική ένταση: Η ρομαντική αγάπη χαρακτηρίζεται από έντονα συναισθήματα, όπως ο έρωτας, η ζήλια και η παθιασμένη επιθυμία, ενώ η φιλία βασίζεται σε πιο ήρεμα και σταθερά συναισθήματα, όπως η εκτίμηση, η εμπιστοσύνη και η υποστήριξη.
  • Στόχοι: Η ρομαντική αγάπη συχνά στοχεύει στη δημιουργία μιας μακροχρόνιας σχέσης, ενώ η φιλία μπορεί να έχει διάφορους στόχους, όπως την κοινωνική αλληλεπίδραση, την υποστήριξη και την προσωπική ανάπτυξη.
  • Συμπεριφορές: Οι συμπεριφορές των ανθρώπων διαφέρουν στις δύο αυτές σχέσεις. Για παράδειγμα, στην ρομαντική αγάπη υπάρχει μεγαλύτερη τάση για ιδεαλοποίηση του άλλου και για την ανάγκη για αποκλειστικότητα.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως η αγάπη είναι ένα πολύπλοκο και συναρπαστικό ταξίδι σε φουρτουνιασμένους ωκεανούς, γεμάτο από ανακαλύψεις και προκλήσεις που μάς αλλάζουν, ωριμάζουν, (αλλά ίσως και ταλαιπωρούν), όπως άλλωστε και η φιλία αλλά σε πιο ήρεμες θάλασσες. Η ικανότητα να ισορροπήσουμε μεταξύ της επιθυμίας για συντροφικότητα και του φόβου της δέσμευσης είναι το κλειδί για την δημιουργία μιας υγιούς και διαρκούς σχέσης. Για να έχουμε το κατάλληλο κλειδί στο χέρι απαιτείται καλλιέργεια της ορθολογικής γνώσης για τη γενικότερη ανθρώπινη συμπεριφορά, που να στηρίζεται σε επιστημονικά σοβαρά δεδομένα από τη μια και μια συναισθηματική νοημοσύνη που να δημιουργεί γέφυρες επικοινωνίας ουσίας, πέρα από τις ορθολογικές επεξεργασίες ψυχρών νοημάτων της λογικής, ώστε να ζωντανέψει η σχέση, να αποκτήσει ανθρώπινη πνοή!
 
Ευάγγελος Αλεξανδρής Ανδρούτσος – Fact Checker
Εκπαιδευτικός, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος, εκδότης.
Σύμβουλος οργάνωσης και επικοινωνίας.
Συντονιστής διεθνών ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Loading

Visualizzazioni: 1

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *